خدایا پناه بر تو (۱۴)

بسم الله

خدایا پناه بر تو از شر موبایل

از شر اینترنت...

از اتلاف وقت

از هدر دادن عمر

پناه برتو

از یوم الحسره

که همه این‌ها موجب حسرت و خسرانمان خواهد شد...

پاسخ به نظرات پست قبلی نیاز به تمرکز و حوصله دارن، ان شاء الله در شرایط مناسب پاسخ میدم.

انگیزه

بسم الله

به ما گفته‌اند پیش‌نیاز عمل، انگیزه است.

اما این عمل است که انگیزه را متولد می‌کند.

با عمل بیشتر، شوق و اشتیاق برای پیش رفتن نیز افزوده می‌شود.

من کیم؟

بسم الله

خاصیت فضای مجازی این است که ما از نوشته‌ها یک تصویر فرضی از نویسنده‌اش می‌سازیم. تصویری که با واقعیت فاصله زیادی دارد.

از نویسنده اینجا هم برای خودتان تصویر غیر واقعی ذهنی نسازید.

من هم یک دختر معمولی‌ام مثل بقیه دخترها، گاهی ناراحتم، گاهی خوشحال، گاهی عصبانیم گاهی آرام، گاهی خندانم، گاهی گریان، گاهی از فرصت‌هایم استفاده می‌کنم و بیشترش را اتلاف وقت.

و خیلی چیزهای دیگر از مجموعه رفتارها و احوالاتی هستم که همه با آن مواجه میشوند.

شاید چیزهایی بدانم که شما ندانید، همان طور که شما چیزهایی می‌دانید که من نمی‌دانم.

فقط می‌دانم تا دانستن باور نشود، نتیجه‌اش انسان بهتر شدن نیست و من بسیاری از دانسته‌هایم برایم باور نشده است.

مثلا می‌دانم خدا علی کل شیئ قدیر است اما کو توکلم؟

می‌دانم خدا رزق من حیث لا یحتسب می‌رساند، اما کو ایمانم؟

می‌دانم فرج می‌رسد، اما کجاست یقینم؟

که اگر همه این‌ها بود وضعم تا این اندازه نا آرام نبود.

دوست دارم به قله ایمان، تسلیم، رضا و توکل برسم، دوست دارم همه علمم نافع باشد، دوست دارم قلمم فقط برای رضای خدا بنویسد، زبانم برای رضای خدا بگوید، جوری باشم که خدا و امامش دوست دارند.

اما سال نوری با همه این‌ها فاصله دارم.

امیدوارم روزی به به حول و قوه الهی به همه‌اش برسم.

اما فعلا نرسیدم.

بنابراین از من بت فرضی نسازید.

من فعلا انسانی در حد همینی‌ام که وصفش در این کلیپ آمده و  امیدوارم از مسیر خدا خارج نشوم، که در راه مانده را دستگیری می‌کنند اما کسی که از راه خارج می‌شود گمشده است.

دریافت
حجم: 6.01 مگابایت

خدایا پناه بر تو (۱۳)

بسم اللّه

خدایا پناه بر تو از دعوت زورکی

و لقمه حرام

و تبعات سوء بعدش!

چه فایده

بسم الله

خدایا

اگر قرار نیست به دردت بخورم

و نمی خواهی به کارم بگیری

پس چه فایده از این حیات و زندگی؟

استغفرالله

بسم الله

استاد سید محمّدمهدی میرباقری:

«وقتی ما غفلت کردیم خدای متعال ممکن است از ما اعراض بکند. [اَسْتَغْفِرُ اللّهَ] «وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» یعنی تقاضا می‌کنیم خدای متعال رجوعی به ما بکند. این توبهٔ خدای متعال موجبِ احیای قلب انسان است. در مناجات هست که: «فَأَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْکَ». قلب وقتی مُرد، خدای متعال باید یک رجوع و یک توجهی به این قلب بکند تا حیات دوباره در این قلب جاری شود.»

خدایا تسلیم

بسم الله النّور

همه کاره زندگیم تا به اینجا فقط خدا بوده است.

از این به بعد هم...

خدا مثل ما نیست که عاجز شود و در ماند از انجام امور بندگانش.

عید شما مبارک.

خدایا پناه بر تو (۱۲)

بسم الله

خدایا به تو پناه می‌برم از این که قطع و وصلم در بندگی‌ات، بند در داده‌ها و نداده‌هایت باشد.

خدایا نمی خواهم جزو بندگانی باشم که تو درباره شان گفتی

«وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِٓ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنَآ إِلَىٰ ضُرٍّ مَسَّهُ کَذَٰلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ

هنگامی که به انسان زیان (و ناراحتی) رسد، ما را (در هر حال:) در حالی که به پهلو خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، می‌خواند؛ امّا هنگامی که ناراحتی را از او برطرف ساختیم، چنان می‌رود که گویی هرگز ما را برای حل مشکلی که به او رسیده بود، نخوانده است! این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتی این عمل را درک نمی‌کنند)!(سوره یونس، آیه ۱۲) »

از اقسام نفاق

بسم الله

ای مدعی ایمان و خضوع قلب، در بارگاه ذو الجلال!

اگر تو به کلمه توحید ایمان داری و قلبت یکی پرست و یکی طلب است و الوهیت را جز برای ذات خدای تعالی ثابت ندانی،

اگر قلبت موافق با ظاهرت است و باطنت موافق با دعویت است، چه شده است که برای اهل دنیا این قدر قلبت خاضع است؟

چرا پرستش آنها را می کنی؟

جز این است که آنها را مؤثر در این عالم می دانی و اراده آنها را نافذ و زر و زور را مؤثر می دانی؟

چیزی را که کار کن در این عالم نمی دانی اراده حق تعالی است.

پیش تمام اسباب ظاهری خاضعی، و از مؤثر حقیقی و مسبب جمیع اسباب غافل- با همه حال دعوی ایمان به کلمه توحید می کنی!

پس، تو نیز از زمره مؤمنان خارج و در سلک منافقان و دو زبانان محشوری.‏

منبع: اربعین حدیث امام خمینی، ص ۱۶۱

انسان‌های کوچک

بسم الله

اگر خدا تمام نیازهای انسان‌های کوچک را برآورده کند، آن‌ها احساس استغناء از خدا می‌کنند و از بندگی روی می‌گردانند.

این نیازهای ماست که ما را به سوی خدا می‌کشاند.

  اما انسان‌های بزرگ که بندگیشان از سر نیاز نیست، از محصور شدن در نیازهایشان عبور می‌کنند.