بسم اللّه
خدایا پناه بر تو
از شر انسان‌هایی که از روی جهل و غفلت آتش به زندگی‌ام می‌اندازند.
و پناه بر تو از حمله لشکر یأس
و پناه بر تو از خودم
از شر من بر من
بسم اللّه
خدایا به تو پناه می‌برم از شبهات گیج کننده
از سؤالات بی پاسخ
۰۴ آبان ۹۷ ، ۱۳:۲۴
۱ نظر
بسم اللّه النّور
برای بسیاری از ما پیش آمده که با دیدن مشکلات مردم و تفاوت انسان‌ها در میزان سختی و رنج می‌گوییم پس عدالت خدا کجاست؟! چرا بعضی‌ها سختی‌هایی بیش از دیگران دارند و برای بعضی دنیا بهشت است و مملو از آسانی؟
(بگذریم از این که دنیا برای هیچ کسی بهشت نیست! اما بر این اتفاق نظر داریم که میزان رنج افراد مساوی نیست.)
ریشه این دیدگاه، تک بعدی نگاه کردن به حیات انسان است. یعنی نگاهی که زندگی انسان را در دنیا محصور و محدود می‌بیند.
در صورتی که «دنیا» فقط یک مرحله از حیات انسان است و آخرت مرحله بعدی آن است. خداوند متعال هم خدای تمام عوالم و مراحل است و عدالت او هم در تمام عوالم ظهور دارد.
دنیا ظرفیت پیاده‌سازی تمام عدل خدا را ندارد، به همین دلیل در آخرت افراد بنا به اعمال و میزان رنج، شکر، نیات و... در طبقات و مراتب مختلف قرار می‌گیرند.
در حقیقت ظهور عدل خداوند به نحو اتم و اکمل آخرت است نه دنیا. به همین دلیل با نگاه دنیوی ما بسیاری از اتفاقات برای ما مظهر بی‌عدالتی است.
همان‌گونه که در نزد ما کسی که با شرایط سخت و در روستا رتبه برتر کنکور را می‌آورد، با کسی که با معلم و در رفاه کامل رتبه مشابه می‌آورد مساوی و برابر نیست، نزد خداوند هم افراد با رنج‌ها و شرایط گوناگون باهم برابر نیستند.
پ.ن: آخرت فقط محل ظهور عدل خداوند نیست، بلکه ظهور تمام لطف و رحمت خداوند نیز هست.
۰۳ آبان ۹۷ ، ۲۲:۴۷
۲ نظر
بسم الله النّور
✅سعى کن با آنچه یافته‌اى زندگى کنى ...
🔶استاد علی صفایی حائری:
سعى کن با آنچه یافته‌اى زندگى کنى و با شکر،باعث زیادى نعمت معرفت خود گردى؛ چون در حدیث است: «مَنْ عَمِلَ بِما یَعْلَمُ، عَلَّمَهُ اللّه ما لَمْ یَکُنْ یَعْلَم»؛
کسى که به آنچه آموخته، عمل کند، خدا به او، آنچه را که نمى‌توانست بیاموزد، مى‌آموزاند. امّا اگر کفر کردى و ناسپاس شدى، مطمئن باش که از آگاهى‌ها و معرفت‌هاى موجودت هم بهره‌مند نخواهى شد؛ که در این آیه آمده: «خَتَمَ اللّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ عَلى سَمْعِهِمْ وَ عَلى...»؛
دل و گوش و چشم تو، که منابع معرفت و آگاهى تو هستند، بر اثر کفر و ناسپاسى، مختوم مى‌شوند و مُهر مى‌خورند و از کار مى‌افتند تا آن‌جا که تو دیگر از آنچه مى‌بینى و احساس مى‌کنى، بهره‌مند نمى‌شوى و استفاده نمى‌کنى.
در هر حال، این تو هستى و این هم امکانات تو. و این هم کوتاهى‌هاى تو در معاشرت و تحصیل و مطالعه و این هم تکلیف تو، که باید سعى و سرعت و اعتدال داشته باشى. و باید از خاک برخیزى و از افلاک هم بگذرى.
📚 نامه های بلوغ، صفحه 70
🌿 @einsad
۰۳ آبان ۹۷ ، ۱۷:۳۲
۰ نظر
بسم اللّه
✅آثار بلاء
ستاد علی صفایی حائری:
بلاء، نقطه‌هاى ضعف و اسارت را نشان مى‌دهد. بلاء،بت‌ها و تعلق‌ها را مى‌شکند. چون شهود مى‌کنى که بت‌ها شکستنى هستند و مى‌بینى که پناه‌گاه‌هاى تو را مى‌سوزانند و بر تو آوار مى‌شوند. بلاء، دل را مى‌شکند و به اخبات و انخفاض مى‌رساند که در لغت مخبت به زمین پایین و فرو افتاده مى‌گویند، زمینى که آب بر آن سوار مى‌شود و سرکشى و ارتفاع ندارد. این خاصیت‌هاى سه‌گانه و غیر از این‌ها باعث مى‌شود که تو بر بلاء شاکر باشى، نه جزع کنى و نه صبور باشى که طلب و شکر برخوردهاى مناسب‌ترى هستند. «اللهم لک الحمد حمد الشاکرین لک على مصابهم». و همین است که امام سجاد علیه السلام مى‌خواهد تا شکرش بر محرومیت‌ها بیشتر و وافرتر باشد از شکرش بردارایى‌ها. «اللهم اجعل شکرى لک على ما زویت عنى اوفر من شکرى ایاک على ما خولتنى». اگر با این دید همراه باشیم تمامى رنج‌ها و گرفتارى‌هاى زمان انتظار، نعمت‌ها و عنایت‌هایى مى‌شوند که شکر و طلب را سزاوار هستند نه صبر و جزع را. بلاء عامل تمحیص است. آدم‌ها و حالت‌ها را غربال مى‌کند و از یکدیگر جدا مى‌سازد. غربال کفر از ایمان، و کافر از مؤمن و غربال حالت‌ها و ذلت‌ها و عزت‌ها و تعلق و فراغت و توجه و غفلت.
📚 وارثان عاشورا، صفحه 62
🌿 @einsad
۱۷ مهر ۹۷ ، ۱۹:۵۸
۰ نظر
بسم اللّه
فهمیده‌ام انسانی که خودش را محور بداند و «من» وجودش پررنگ باشد. حق و باطل را آن گونه و همان قدر که مَنَش می خواهد می بیند. نه آن گونه که هست.
این انسان درونش ظلمات است رو به خدا نیست که نور بیاندازد و حق و باطل را آن گونه که هست ببیند.
بصیرت و توانایی تشخیص حق و باطل حاصل تقواست و تقوا وجود ما را رو به نور خدا می کند.
خروج از ظلمات متکثر به سوی نور واحد، خروج از خود محوری و رو کردن به خدا محوری است.
نمی خواستم و قصدش را هم نداشتم که متن را به این آیه ختم کنم، اما شد.
خدایا پناه بر تو از منیت
از ظلمات نفس
از ظلمات فوقها فوق بعض
۱۵ مهر ۹۷ ، ۲۱:۲۷
۰ نظر
بسم الله النّور
خواندن داستان های وبلاگ تا بی کران، به قلم شهید مدافع حرم سید طاها ایمانی، حقیقتا برایم رزق من حیث لا یحتسب بود.
داستان هایی از زندگی های واقعی که در نزدیک یا دور از ما اتفاق افتادند.
داستان هایی برای عبرت و رشد.
پر از خدا
خدا
خدا
و ایمان
ایمان حقیقی
و پاسخگوی بسیاری از شبهات و سؤالات در گیر و دار زندگی.
برای وقت هایی که فکر می کنیم افتادیم.
فکر می کنیم خدا ما را رها کرده.
در حالی که در همان حال در آغوش مهر و لطف خداییم.
خدایی که رحمتش همه را در بر گرفته و هدایتش را برای همه می فرستد.
.
اگر خواستید بخوانید از لیست موضوعی سمت راست وبلاگ تا بیکران به ترتیب شماره شروع به مطالعه کنید.
حتما حتما همه ی داستان ها را تا انتها بخوانید و هیچ کدام را نیمه رها نکنید.
و حتما همه داستان ها را بخوانید. همه اش را
اللهم عجل لولیک الفرج
۰۸ مهر ۹۷ ، ۲۲:۲۲
۲ نظر
بسم اللّه النّور
شرایط ثابت نیست این ماییم که در شرایط مختلف باید ثابت باشیم.
یا الله یا رحمن یا رحیم، یا مقلّب القلوب، ثبت قلوبنا علی دینک
۰۸ مهر ۹۷ ، ۱۸:۰۴
۱ نظر
بسم الله النّور
قبلا برایم سؤال بود که مگر می‌شود کسی که وارد وادی نور شده، مؤمن شده، دوباره به ظلمت و ضلالت برگردد؟!
این مدت باور کردم که ممکن است.
به هیچ کس چک سفید امضا برای عاقبت به خیری و استقرار در محیط نور داده نشده است.
پناه بر خدا از خروج از نور
و سوء عاقبت
۰۸ مهر ۹۷ ، ۱۸:۰۱
۰ نظر
بسم الله
انسان از این همه زنده بودن عالم حیرت می‌کند!
چه قدر عالم زنده است!
چه قدر همه چیز حساب کتاب دارد!
حتی نیت‌ها
افکار
اعمالمان که در جای خود
اعوذ بالله من نفسی
۳۱ شهریور ۹۷ ، ۱۴:۰۶
۰ نظر
