بسم اللّه النّور
برای بسیاری از ما پیش آمده که با دیدن مشکلات مردم و تفاوت انسانها در میزان سختی و رنج میگوییم پس عدالت خدا کجاست؟! چرا بعضیها سختیهایی بیش از دیگران دارند و برای بعضی دنیا بهشت است و مملو از آسانی؟
(بگذریم از این که دنیا برای هیچ کسی بهشت نیست! اما بر این اتفاق نظر داریم که میزان رنج افراد مساوی نیست.)
ریشه این دیدگاه، تک بعدی نگاه کردن به حیات انسان است. یعنی نگاهی که زندگی انسان را در دنیا محصور و محدود میبیند.
در صورتی که «دنیا» فقط یک مرحله از حیات انسان است و آخرت مرحله بعدی آن است. خداوند متعال هم خدای تمام عوالم و مراحل است و عدالت او هم در تمام عوالم ظهور دارد.
دنیا ظرفیت پیادهسازی تمام عدل خدا را ندارد، به همین دلیل در آخرت افراد بنا به اعمال و میزان رنج، شکر، نیات و... در طبقات و مراتب مختلف قرار میگیرند.
در حقیقت ظهور عدل خداوند به نحو اتم و اکمل آخرت است نه دنیا. به همین دلیل با نگاه دنیوی ما بسیاری از اتفاقات برای ما مظهر بیعدالتی است.
همانگونه که در نزد ما کسی که با شرایط سخت و در روستا رتبه برتر کنکور را میآورد، با کسی که با معلم و در رفاه کامل رتبه مشابه میآورد مساوی و برابر نیست، نزد خداوند هم افراد با رنجها و شرایط گوناگون باهم برابر نیستند.
پ.ن: آخرت فقط محل ظهور عدل خداوند نیست، بلکه ظهور تمام لطف و رحمت خداوند نیز هست.
کسی که عمرش در تنش های بیهوده ای که در زندگی اش رخ داده حالا یا به اشتباه خودش یا دیگران، کند نمیشود
همه اش خواست خداست؟
اراده بشر کجاست...