چگونه می توان از مبعث نوشت جز از کلام علی (ع):
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در وصف پیامبر و خاندان آن حضرت
اِبْتَعَثَهُ بَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضىءِ، وَ الْبُرْهانِ الْجَلىِّ، وَالْمِنْهاجِ الْبادى
پیامبرش را با نورى درخشان، و دلیلى روشن، و راهى آشکار،
وَالْکِتابِ الْهادى. اُسْرَتُهُ خَیْرُ اُسْرَة، وَشَجَرَتُهُ خَیْرُ شَجَرَة،
و کتابى هدایت کننده برانگیخت. خاندانش بهترین خاندان، و شجره وجودش بهترین شجره است،
اَغْصانُها مُعْتَدِلَةٌ، وَ ثِمارُها مُتَهَدِّلَةٌ. مَوْلِدُهُ بِمَکَّةَ، وَ هِجْرَتُهُ بِطَیْبَةَ،
شجره اى که شاخه هایش معتدل، و میوه هایش در دسترس است. جایگاه ولادتش مکّه،
و هجرتش مدینه طیّبه بود،
عَلا بِها ذِکْرُهُ، وَامْتَدَّ مِنْها صَوْتُهُ. اَرْسَلَهُ بِحُجَّة کافِیَة، وَ مَوْعِظَة
در مدینه نامش پرآوازه شد، و صدایش از آنجا به همه جا رسید. خداوند او را با دلیل کافى و پندى
شافِیَة، وَ دَعْوَة مُتَلافِیَة. اَظْهَرَ بِهِ الشَّرائِعَ الْمَجْهُولَةَ،
شفابخش، و دعوتى که مردم را از گمراهیها برهاند فرستاد.
دستورات ناشناخته دین را به وسیله او آشکار نمود،
وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ، وَ بَیَّنَ بِهِ الاَْحْکامَ الْمَفْصُولَةَ. فَمَنْ
و بدعتهاى نادرست را درهم کوبید، و احکامى را که هم اکنون نزد ما معلوم است بیان داشت. کسى که
یَبْتَغ ِ غَیْرَالاِْسْلامِ دیناً تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ، وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ، وَ تَعْظُمْ
غیر اسلام را بخواهد شقاوتش قطعى، پیوندش با خداوند بریده، و سقوطش
کَبْوَتُهُ، وَ یَکُنْ مَآبُهُ اِلَى الْحُزْنِ الطَّویلِ وَالْعَذابِ الْوَبیلِ. وَ اَتَوَکَّلُ
شدید، و بازگشتش به غصه اى طولانى، و عذابى سخت است. به خداوند تکیه مى کنم
عَلَى اللّهِ تَوَکُّلَ الاِْنابَةِ اِلَیْهِ، وَ اَسْتَرْشِدُهُ السَّبیلَ الْمُؤَدِّیَةَ اِلى جَنَّتِهِ،
تکیه اى که نتیجه اش بازگشت به اوست، و از او راهى مى جویم که رساننده به بهشت
الْقاصِدَةَ اِلى مَحَلِّ رَغْبَتِهِ.
و بـه محـل رغبـت و رضـاى اوسـت.
اُوصیکُمْ عِبادَاللّهِ بِتَقْوَى اللّهِ وَ طاعَتِهِ، فَاِنَّها النَّجاةُ غَداً،
بندگان خدا، شما را به تقوا و طاعت خدا سفارش مى نمایم، که باعث نجات فردا،
وَالْمَنْجاةُ اَبَداً. رَهَّبَ فَاَبْلَغَ، وَ رَغَّبَ فَاَسْبَغَ،
وسبب آزادى ابدى است.خداوندباابلاغ کامل شمارا از عذاب بیم داد، و باتشویق همه جانبه به رضوانش تشویق نمود،
وَ وَصَفَ لَکُمُ الدُّنْیا وَ انْقِطاعَها، وَ زَوالَها وَ انْتِقالَها. فَاَعْرِضُوا عَمّا
و دنیا و قطع شدن و از دست رفتن و انتقالش را براى شما وصف کرد. از این دنیا و آنچه که از آن براى
یُعْجِبُکُمْ فیها لِقِلَّةِ ما یَصْحَبُکُمْ مِنْها. اَقْرَبُ دار مِنْ سَخَطِ اللّهِ،
شماشگفت انگیز است روى بگردانید زیرا چیز اندکى از آن باشما خواهد بود.
دنیا نزدیکترین منزل به خشم خدا،
وَ اَبْعَدُها مِنْ رِضْوانِ اللّهِ. فَغُضُّوا عَنْکُمْ ـ عِبادَاللّهِ ـ غُمُومَها
و دورترین محل از خشنودى حق است. پس اى بندگان خدا، از غمها و مشاغل
وَ اَشْغالَها لِما قَدْ اَیْقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِراقِها، وَ تَصَرُّفِ حالاتِها.
دنیا محض اینکه به جدایى آن از خود و تغییر حالاتش یقین دارید چشم پوشى کنید.
فَاحْذَرُوها حَذَرَ الشَّفیقِ النّاصِح ِ، وَالْمُجِدِّ الْکادِح ِ،
از دنیا همچون شخص دلسوز خیرخواه و سختکوش رنجبر براى خود در ترس و بیم باشید،
وَاعْتَبِرُوا بِما قَدْ رَاَیْتُمْ مِنْ مَصارِع ِ الْقُرُونِ قَبْلَکُمْ، قَدْ تَزایَلَتْ
و به آنچه از حوادثى که دیدید بر سر گذشتگان آمد عبرت گیرید، که پیوندهاى اعضایشان
اَوْصالُهُمْ، وَ زالَتْ اَبْصارُهُمْ وَ اَسْماعُهُمْ، وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ،
از هم گسست، چشم ها و گوشهایشان نابود شد، شرف و عزّتشان از دست رفت،
وَانْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعیمُهُمْ. فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الاَْوْلادِ فَقْدَها،
شادى و نعمتشان قطع شد. همانان که به جاى قرب فرزندان به فقدان آنان،
وَ بِصُحْبَةِ الاَْزْواجِ مُفارَقَتَها. لایَتَفاخَرُونَ، وَ لایَتَناسَلُونَ،
و به جاى مصاحبت با زنان به فراق آنان مبتلا شدند. اکنون نه به مفاخرت برمى خیزند،
نه تولید نسل مى کنند،
وَ لایَتَزاوَرُونَ، وَ لایَتَحاوَرُونَ. فَاحْذَرُوا عِبادَاللّهِ حَذَرَ الْغالِبِ
نه به زیارت یکدیگر مى روند، و نه به گفتگوى هم مى نشینند. پس اى بندگان خدا،
تقوا پیشه کنید تقواى آن که
لِنَفْسِهِ، الْمانِعِ لِشَهْوَتِهِ، النّاظِرِ بِعَقْلِهِ، فَاِنَّ الاَْمْرَ واضِحٌ،
بر نفسش غالب آمده و شهواتش را مانع گشته، و با دیده عقل به امور نظر مى کند، زیرا برنامه واضح،
وَالْعَلَمَ قائِمٌ، وَ الطَّریقَ جَدَدٌ، وَالسَّبیلَ قَصْدٌ.
و نشانه نجات بر پا، و جادّه هموار، و راه راست و معتدل است.
پ.ن: منبع از نسخه نهج البلاغه (خطبه 160)سایت عرفان
