بسم الله
ما به وعده‌های آدم‌ها بیش از وعده‌های خدا اطمینان داریم...
بسم الله
الإمامُ الصّادقُ علیه‌السلام : إنَّ المُؤمِنَ مُکَفَّرٌ ؛ و ذلکَ أنّ مَعروفَهُ یَصعَدُ إلى اللّه ِ تعالى فلا یَنتَشِرُ فی الناسِ ، و الکافِرُ مَشهورٌ ؛ و ذلکَ أنَّ مَعروفَهُ لِلناسِ یَنتَشِرُ فی الناسِ و لا یَصعَدُ إلَى السَّماءِ .[علل الشرائع : 560/1 .]
از امام جعفر صادق روایت شده مومن مورد ناسپاسی قرار می‌گیرد زیرا کار او به درگاه خداوند بالا می‌رود و بین مردم منتشر و مشهور نمی‌شود اما کار غیر مومن بین مردم مشهور می‌شود چون راهی به سمت بالا و درگاه الهی ندارد.
۲۱ آبان ۰۰ ، ۰۱:۰۰
۱ نظر
بسم الله
اگر انسان دنبال تکلیف خدا بگردد و آنجا که تکلیف می‌آید، بایستد و عمل کند، همه‌ی رشدها را خداوند برای او رقم می‌زند. اما اگر با تدبیر خود دنبال رشد خودش باشد، به هیچ‌کجا نمی‌رسد.
آیت الله میرباقری
۱۹ آبان ۰۰ ، ۲۳:۰۰
۰ نظر
بسم الله
امام علی علیه السّلام:
مَنْ وَثِقَ بِاَنَّ ما قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ لَنْ یَفوتَهُ اسْتَراحَ قَلْبُهُ؛
هر کس اطمینان داشته باشد که آنچه خداوند برایش تقدیر کرده است به او مى رسد، دلش آرام مى گیرد.
غررالحکم، ح 8763
۰۴ آبان ۰۰ ، ۰۰:۰۵
۲ نظر
بسم الله
الإمامُ علیٌّ علیه السلام : مَن زَهِدَ فی الدنیا ، و لم یَجزَعْ مِن ذُلِّها ، و لَم یُنافِسْ فی عِزِّها ، هَداهُ اللّه ُ بغَیرِ هِدایَةٍ مِن مَخلوقٍ ، و عَلَّمَهُ بغَیرِ تَعلِیمٍ ، و أثبَتَ الحِکمَةَ فی صَدرِهِ و أجراها على لِسانِهِ .[بحار الأنوار : 78/63/155 .]
امام على علیه السلام : هر که دل از دنیا برکنَد و از خوارى آن بی‌تابى نکند و براى رسیدن به ارجمندى آن به رقابت برنخیزد ، خداوند او را هدایت کند، بى هدایت مخلوقى و علمش آموزد، بى آن که از کسى تعلیم گیرد و حکمت را در سینه اش استوار دارد و آن را بر زبانش جارى سازد .
روایت مصداق تا رنج نبری، به گنج نرسی هست.
۳۰ مهر ۰۰ ، ۲۰:۱۰
۰ نظر
بسم الله
همین که دنیا می‌گذره و تمام میشه
آرامش بخشه
و مرگ
وقتی آدم از یک ثانیه بعدش مطمئم نیست
ارزش نداره غصه آینده‌ی نیامده رو بخوره
و این هم موجب حرکت میشه
هم آرامش
۲۷ مهر ۰۰ ، ۰۰:۲۲
۱ نظر
بسم الله
دوستم واسطه ازدواج هست و گفت دو نفرو به هم معرفی کردم و اینا دارن عقد می‌کنن و حتی به من خبر هم ندادن.
چرا باید این کارو ادامه بدم؟ (البته این قسمت خوب ماجراست مصائب وساطت بماند)
گفتم خدا که دیده...
و واقعیت اینه که آدمای قدرنشناس روی کره زمین زیادن
این که آدم بخواد برا آدما کار کنه مأیوس میشه
و درست اینه که آدم برای خدا کار کنه که خدا نه تنها قدردانه بلکه چند برابر هم حساب می‌کنه
و کار کم نزد خدا زیاده...
برعکس بعضی از مخلوقات خدا که کار زیاد هم در نظرشون هیچی نیست.
استاد ما زمانی میگفتن توقع از کسی نداشته باشید.
و این توقع وقتی محقق نمیشه کلی مشکلات پیش میاد.
و حقیقتا توقع نداشتن آرامش میاره.
این رو من تجربه کردم.
یک زندگی بدون توقع رو تصور کنید، و این که آدما برای خدا کار انجام میدن.
مثلا مرد توقع بعضی امور رو از زنش نداره
زن هم این توقع رو نداره
و هردو برای این که خدا می‌بینه دارن کار انجام میدن، بهترم انجام میدن
فکر کنم این زندگی قشنگ باشه.
(البته بحث حقوق و تکالیف متقابل و رفع نیازها و ... جداست)
۲۵ مهر ۰۰ ، ۱۳:۵۳
۰ نظر
بسم الله
گاهی فکر می‌کنیم رسیدن به هدفی محاله
چون انجامش ندادیم و برای انجامش موانع ذهنی داریم.
و اون موانع خودساخته ذهنی حتی اجازه نمیده سمتش بریم
اما شاید در واقعیت محال نباشه
و فقط نیاز داره شجاع باشیم و واقعا اقدام کنیم
و خدارو چه دیدی
شاید شد...
۲۲ مهر ۰۰ ، ۱۹:۵۳
۱ نظر
