بسم الله النّور
به راه و بی راه خوش آمدید. اگر زحمتی نیست این لینک ها را مطالعه بفرمایید.
حتما این لینک را مطالعه بفرمایید: البلاء للولاء
به راستی انسان را در رنج آفریده ایم...
به راستی ما انسان را در رنج آفریدیم (2)
به راستی ما انسان را در رنج آفریدیم (3)
التماس دعا
بسم الله النّور
1- همیشه وقتی قرآن می خوانم و به آیه هایی که مردم آن زمان از پیامبرشان درخواست معجزه کرده اند می رسم
یا آیاتی را می خوانم که یک پیامبر با همه حق بودنش تکذیب شد
با خودم می گویم خدا را شکر که من از آن دسته نبودم و نیستم!
اما حقیقت این است که هنوز با آن امتحان مواجه نشدم
و وقتی خداوند به آن امتحان امتحانم می کند و می گوید: مگر آیات و نشانه هایی که بر تو آوردیم ندیدی؟ و من بگویم ندیدم! کدام نشانه و آیه؟! معجزه ای بفرست تا باور کنم!
تازه معلوم می شود که اگر من آن زمان بودم جلوی پیامبر زمانم می ایستادم و می گفتم معجزه ای بفرست تا تو و خدایت را باور کنم!
در صورتی که معجزه بوده و هست اما من ندیدمشان و نسبت به آن ها کافر بودم.
2- اسیر بودن که شاخ و دم ندارد؟
دارد؟
دختری که در خیابان بی حجاب است اسیر خود و بدنش است نمی تواند وجه روحانی و غیر مادی وجودش را ببیند
حالا بر فرض دختری چادری هم بود اما بازهم دائم مشغول جسم مادی اش شد و ظاهر داشته یا نداشته اش برایش شد بت، این هم اسیر است دیگر، اسیر جسم خود. بنابر این از این لحاظ با آن دختر بی حجاب تفاوتی ندارند، هر دو اسیرند، اسیر تن. و انسان اسیر نمی تواند پرواز کند...
3- من فکر میکنم حکمت امتحان این است که انسان بفهمد هیچی نیست. وقتی انسان با عجز و ناتوانی خود در مسیر زندگی با امتحان ها، چشم در چشم می شود می فهمد هیچی نیست.
با امتحان انسان به یک خود شناسی عجیبی می رسد و می فهمد هرچه که از خودش می دانسته هیچ بوده و همه ی تصوراتش در مورد خودش نقش بر آبند
انسان بدون خدا هیچی نیست. باور کنید...
کاش مؤمن بشوم به خدای حکیمی که قادر مطلق است.
«فَإِذَا مَسَّ الْانسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثمَُّ إِذَا خَوَّلْنَهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلىَ عِلْمِ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَ لَاکِنَّ أَکْثرََهُمْ لَا یَعْلَمُون
هنگامى که انسان را زیانى رسد، ما را مى خواند; سپس هنگامى که از جانب خود به او نعمتى دهیم، مى گوید: این نعمت را بخاطر کاردانى خودم به من داده اند; ولى این وسیله آزمایش است، اما بیشترشان نمى دانند. (سوره زمر آیه 49)»
بسم الله النّور
ایمان، سر بزنگاه هایی محک می خورد که انسان حتی تصورش را هم نمی کند.
در آن شب عاشوراهایی که همه ی دنیا مقابلت ایستاده و چشمک می زند و امامت هم، آن سمت، ندای «هل من ناصر» سر می دهد.
و تو باید انتخاب کنی که به همه ی دنیا
به همه ی دنیاهای خود ساخته ات پشت کنی و به سوی حجت خدا بر زمین بروی
همان بزنگاه هایی که اگر برایش مهیا نشده باشی زمین می خوری
و صدای این زمین خوردن انقدر بلند است که تا انتهای تاریخ آن را می شنوند
عمر سعد بود
که حافظ و معلم قرآن بود!
شمر بود
در رکاب امیرالمؤمنین جانباز شده بود!
و سر امامش را برید!
برای ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بسم الله النّور
یادداشت شهید چمران در نوامبر 1972
ای درد اگر تو نماینده خدایی ،که برای آزمایش من قدم به زمین گذاشته ای تو را می پرستم، تو را در آغوش می کشم وهیچ گاه شکوه نمی کنم.
بگذار بند بندم از هم بگسلد ،هستی ام در آتش بسوزد و خاکسترم به باد سپرده شود باز هم صبر می کنم و خدای بزرگ را عاشقانه می پرستم.
ای خدا، این آزمایش های دردناکی که فرا راه من قرار دادی، این شکنجه های کشنده ای که بر من روا داشته ای همه را می پذیرم.
خدایا با غم و درد انس گرفته ام، آتش بر من سلامت شده و شکست و ناملایمات، عادی گشته است.
خطر و مرگ، دوستان صادق من شده اند. از ملاقاتشان لذت می برم و مصاحبتشان را آرزو می کنم.
خدایا، کودک که بودم از بلندای آسمان و ستارگان درخشنده اش لذت می بردم اما امروز از آسمان لذت می برم؛ زیرا بدون آن خفه می شوم؛ زیرا اگر وسعت و عظمت آن از شدت درد روحیم نکاهد دیگر خفه می شوم
چنین انسانی شهید می شود نه کسی که در برابر کوچکترین مشکلی فریادش به آسمان بلند می شود و با زمین و زمان قهر میکند!
منبع: خدا بود و دیگر هیچ نبود، شهید دکتر مصطفی چمران، ص 54
بسم الله النّور
ابن فضال از ابن بکیر که می گوید از حضرت صادق -علیه السلام- پرسیدم ایا مؤمن به جذام و پیسی و مثل آن مبتلا می شود. امام -علیه السلام- فرمود:
هَل کُتِبَ البَلاءُ الاّ عَلی المُؤمِنِ
ایا بلا برای کسی غیر از مؤمن نوشته شده است؟
و سدیر صیرفی نیز از امام باقر -علیه السلام- نقل کرده است که به ابی جعفر -علیه السلام- گفتم «ایا مؤ من مبتلا می شود.» فرمود:
هَل یبتَلی اللهُ الاّ المُؤمنِ...
ایا خداوند غیر مؤمن را مبتلا می کند؟
