بسم الله
کار شیطان این است که در ما خوف نسبت به آینده و حزن نسبت گذشته ایجاد می‌کند.
و ما را در این دو زمان متوقف و از «حال» غافل می‌کند.
یکی از دلایل توبه این است که در گناهان گذشته متوقف نشویم و توکل هم برای این است که از آینده نترسیم.
أَلا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ (یونس، ۶۲)
بسم الله
وقتی مشکلی، مانعی، گرهی در زندگیمان پیش می‌آید، مقصر اول خداست!
وقتی نعمتی به ما می‌رسد، گشایشی در زندگیمان ایجاد می‌شود، رزقی نصیبمان می‌شود، آن را حاصل زحمت و تدبیر خودمان یا لطف فلانی می‌دانیم...
یادمان می‌رود رزاق و منعم کیست...
و قلیل من عبادی الشکور
بسم الله النّور
آیا حسی بهتر از حس حضور خدا هست؟
حس این که انسان بداند کسی همیشه حواسش به او هست...
درک این حس همه زندگی و احوال انسان را دگرگون می‌کند.
خیلی حیف است که انسان در این زندگی کوتاه دنیا لذت این حس‌ها را نچشد.
اما
هیچ حسی هم بدتر از این نیست که انسان در محضر چنین خدایی معصیت کند.
بسم الله
رایج است که می گویند زن و مرد بعد از دو سه سال اول ازدواج برای هم عادی می شوند و این شروع مشکلات است.
اما خدا پادزهر این عادی شدن را همان اول به زوج ها هدیه می کند. «مودت و رحمت»
مودت محبتی است که مسئولیت در پی دارد.
محبت هیچ گاه عادی نمی شود.
مگر پدر و مادری که به فرزندشان محبت دارند فرزند برایشان عادی می شود؟
بلکه این محبت روز به روز عمیق تر و شکوفاتر می شود.
به جای فنون همسرداری و امثالهم باید فنون مودت و رحمت را به زوجین آموخت.
این متن را اصولا باید در آن یکی وبلاگ منتشر می کردم.
اما حالا باشد اینجا شاید آنجا هم منتشر کردم.
بسم الله
خدا نه تنها نداشته‌ها بلکه نقایص ما را هم جبران می‌کند.
در روانشناسی و علوم تربیتی می‌گویند مشکلات کودکی، فقدان‌ها، مسائل تربیتی، دارای آسیب‌های گوناگون است.
خدا این گونه نقایص را هم جبران می‌کند، چون رب اوست، جبار اوست.
وقتی توبه جبران گناهی است که در وجود ما نقص جدی ایجاد کرده است، پس برای همه نقایص دیگر نیز جبرانی وجود دارد.
سؤال: اگر قرار است خدا همه‌ی کاستی‌های ما را جبران کند، پس اختیار ما کجاست؟
اختیار ما در مرحله اول انتخاب خداست به عنوان معبود و سپس انتخاب مسیرهایی است که خدا برای جبران نقایص تعیین کرده است و اتخاذ آن‌ها برای عمل کردن.
