بسم الله
.
المنافق یملک عینیه یبکی کما یشاء.
منافق بر دیدگان خویش مسلط است چنان که بخواهد گریه مى کند.
نهج الفصاحه، حدیث 3119
.
علی علیه السلام در وصف منافق:
و الی کل قلب شفیع و لکل شجو دموع.
نزد هر دلی وسیله ای دارند [که می توانند با هرکسی به میل و خواست او سخن گویند] و برای هر غم و اندوهی اشک ها ریزند [تا به وسیله آن به مقصود خود برسند.]
نهج البلاغه، خطبه 185
بسم الله
امام حسین علیه السلام:
إِنَّ الْمُؤْمِنَ لایُسیى ءُ و لا یَعتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ یَومٍ یُسیى ءُ وَیَعْتَذِرُ؛
مؤمن نه بدى مى کند و نه معذرت مى خواهد و منافق هر روز بدى مى کند و معذرت مى خواهد.
تحف العقول، ص ۲۴۸
بسم الله
امام رضا علیه السلام:
إِنَّ اللّه َ یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلى دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْأَسْمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ الْمُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوْتٌ أَکْرَهُ سَماعَهُ؛
خداوند اجابت دعاى مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر مى اندازد ومى گوید: «صدایى است که دوست دارم آن را بشنوم» و در اجابت دعاى منافق عجله مى کند و مى گوید: صدایى است که از شنیدنش بدم مى آید.
فقه الرضا علیه السلام، ص ۳۴۵
بسم الله
امام کاظم علیه السلام:
اَلْمُؤْمِنُ قَلیلُ الْکَلامِ کَثیرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ کَثیرُ الْکَلامِ قَلیلُ الْعَمَلِ؛
مؤمن کم حرف و پر کار است و منافق پر حرف و کم کار.
تحف العقول، ص۳۹۷
بسم الله النّور
قال الصّادق علیه السّلام: المنافق قد رضى ببعده عن رحمة اللَّه تعالى، لأنّه یأتی باعماله الظّاهرة شبیها بالشّریعة و هو لاه لاغ باغ بالقلب عن حقّها، مستهزئ فیه، و علامة النّفاق قلّة المبالاة بالکذب، و الخیانة و الوقاحة، و الدّعوى بلا معنى، و سخنة العین، و السّفه، و قلّة الحیاء، و استصغار المعاصى، و استیضاع ارباب الدّین، و استخفاف المصائب فی الدّین، و الکبر و حبّ المدح و الحسد، و استیثار الدّنیا على الآخرة، و الشّرّ على الخیر، و الحثّ على النّمیمة، و حبّ اللّهو، و معونة اهل الفسق و البغى، و التّخلّف عن الخیرات، و تنقّص اهلها، و استحسان ما یفعله من سوء، و استقباح ما یفعله غیره من حسن، و امثال ذلک کثیرة، و قد وصف اللَّه المنافقین فی غیر موضع، فقال عزّ من قائل: و من النّاس من یعبد اللَّه على حرف، فان اصابه خیر اطمانّ به، و ان اصابته فتنة انقلب على وجهه، خسر الدّنیا و الآخرة، ذلک هو الخسران المبین. و قال عزّ من قائل ایضا فی صفتهم: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْیَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِینَ. یُخادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا، وَ ما یَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرُونَ. فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً. و قال النّبىّ صلّى اللَّه علیه و آله: المنافق
من اذا وعد اخلف، و اذا فعل افشى، و اذا قال کذب، و اذا ائتمن خان، و اذا رزق طاش، و اذا منع غاش. و قال النّبىّ صلّى اللَّه علیه و آله ایضا: من خالف سریرته علانیته، فهو منافق کائنا من کان، و حیث کان، و فی اىّ زمان کان، و فی اىّ رتبة کان.
بسم الله النّور
و قال النّبىّ صلّى اللَّه علیه و آله: من خالف سریرته علانیته، فهو منافق کائنا من کان، و حیث کان، و فی اىّ زمان کان، و فی اىّ رتبة کان.
حضرت پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله مىفرماید که: هر که ظاهر او مخالف باطن باشد، پس او منافق است، هر که باشد و هر جا که باشد و هر زمان که باشد.
پناه بر خدا از این که ظاهری بهتر از باطنم داشته باشم!
و ادعا کنم که دارم از راه می نویسم و بی راه!
چون منافق متقی نیست، پس فرقان ندارد و نمی تواند حق را از باطل و راه را از بی راه تشخیص دهد.
چه بسا برای او راه، بی راه بنماید و راه باطل را به نیت حق برود.
اعوذ بالله من نفسی
منبع:مصباح الشریعة-ترجمه عبد الرزاق گیلانى، ص: 250
بسم الله النّور
إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خَادِعُهُمْ وَ إِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلاَةِ قَامُوا کُسَالَى یُرَاءُونَ النَّاسَ وَ لاَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ إِلاَّ قَلِیلاً
منافقان ، با خدا نیرنگ مى کنند ، و حال آنکه او با آنان نیرنگ خواهد کرد ; و چون به نماز ایستند با کسالت برخیزند . با مردم ریا مى کنند و خدا را جز اندکى یاد نمى کنند .
﴿النساء، 142﴾
وَ مَا مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ کَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لاَ یَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَ هُمْ کُسَالَى وَ لاَ یُنْفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ کَارِهُونَ (54)
و هیچ چیز مانع پذیرفته شدنِ انفاقهاى آنان نشد جز اینکه به خدا و پیامبرش کفر ورزیدند ، و جز با [ حال ] کسالت نماز به جا نمىآورند ، و جز با کراهت انفاق نمىکنند .
﴿التوبة، 54﴾
در این دو آیه بی حال و حوصلگی در نماز به عنوان ویژگی منافقین ذکر شده است.
همچنین ریا کار بودن و کم یاد کردن از خدا از دیگر ویژگی های آنان است.
در آیه دوم علاوه بر ویژگی های بالا منافقین کافر خوانده شده اند ودر انفاق کردن کراهت دارند.
پناه بر خدا از این که منافق باشم!
