بسم الله النّور
خیال مرکبی است که اگر بی قید و بند رها شود می تواند تا ناکجا آباد ادنای دنیا برسد.
در بسیاری از اوقات ترس از آینده با این خیال همراه می شود و حصاری را در سرتاسر وجود انسان می سازد که حتی ممکن هست فرد تصور کند هیچ راه فراری از خیال خود ساخته اش که بر اثر ترس از آینده به وجود آمده ندارد.
این ترس که منجر به خیال پردازی می شود می تواند حاصل شرایط سخت و بحران های زندگی باشد، می تواند حاصل «طول امل هایی» که به آن ها نرسیدیم باشد و...
اما می توان قطعا گفت که این نوع خیال پردازی حاصلش چیزی جز به بند کردن توانایی های انسان نخواهد بود. همین نمی توانم ها و خدا نخواهد خواست های طول زندگی که گریبان بسیاری از ما را در شرایط سخت می گیرد.
در صورتی که خدا می خواهد و می تواند به شرطی که خودمان بخواهیم از این حصارهای خودساخته ای که به بندمان کشیده است رها شویم.
