بسم الله
«وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِک» « مرا به طاعت خود بگمار »
از خداوند می‌خواهیم ما را به کار گیرد تا مطیعش شویم. اگر خلوص در قلب و دلمان جای گیرد، خدای سبحان انتخابمان می‌کند و ما را در شمار یاران حجتش قرار می‌دهد.
« وَ لَیِّنْ قَلْبِی لِوَلِیِّ أَمْرِک » « دلم را برای ولّی امرت نرم کن. »
دل‌های ما قسی شده و همچون سنگ، سخت گشته. دلی که نرم باشد ، برای عزیز سفر کرده اش تنگ می‌شود.
امام زمان (عج) بیش از هزار سال است که همچون مسافری، غایب شده، و ما همچنان با روزمرگی‌های خود مشغولیم و ایّام را با غفلت از او سپری می‌کنیم.
خدایا ! دلمان را برای « ولیّ » ات نرم کن تا به یاد او باشیم و برایش دلتنگ شویم.
«وَ عَافِنِی مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَک» « از آنچه که خلقت را با آن آزمودی ، مرا عافیت بخش»
کسانی که در زمان غیبت سرگرم امور خود می‌شوند و امامشان را فراموش می‌کنند، در زندگیشان گرفتارند ، و به دور از عافیت و سلامت.
خدایا! ما را از ابتلائات آخرالزمان محفوظ بدار و از غفلت و بی‌خبری که مردم به آن مبتلا هستند ، عافیت بخش.
عاجزانه از تو می‌خواهیم که یاریمان کنی تا در تمام طول حیات، به مولا مشغول باشیم نه به دنیا.
