بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
« وَ لَا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی » « پس از اینکه هدایتم فرمودی قلبم را منحرف مساز »
می خواهیم بعد از اینکه به لطف خدای سبحان معرفی امام عصر (عج) برایمان صورت گرفت، قلبمان از او غافل نگردد و دلمان به سمت دیگری مایل نشود.
برآنیم تا پس از معرفت حضرت، همواره نام و یادش با زندگیمان قرین گردد و همه‌ی همّ‌مان خدمت به او و طلب رضای او باشد.
می‌خواهیم دعوت «کُونُوا مَعَ الصَّادِقین»[1] «... و با صادقان باشید! » را اجابت کنیم و سراسر حیاتمان را در معیت صاحب الزمان باشیم.
امّا در خدمت امام بودن و به محضر او رسیدن بها می‌خواهد.
گر سوی جانان می‌روی جانانه شو جانانه شو
تنها زمانی درخواست همراهی‌مان با حضرت جامعه عمل می‌پوشد که مشمول عنایت خود حضرت شویم.
اگر لازمه‌ی معیّت ، طهارت است ، باید او واسطه‌ی فیض شود و طاهرمان کند. اگر شرط خدمت، محبّت و معرفت است باید او به قلب و دلمان نظری نماید و با نور مهر و عرفان منوّرمان کند.
منبع: شرح دعای زمان غیبت، سرکار خانم بروچردی
