بسم الله
استادمون دیروز در مورد آیه « ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً رَجُلاً فیهِ شُرَکاءُ مُتَشاکِسُونَ وَ رَجُلاً سَلَماً لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیانِ مَثَلاً الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ » زمر 29
خداوند (براى توحید و شرک) مثلى زده است: بنده اى که چند مالک ناسازگار در مالکیّت او شریک باشند (و دستورات متضاد به او بدهند) و بنده اى که تنها مطیع یک نفر است (و فقط از او دستور مىگیرد) آیا این دو در مَثَل یکسانند؟ حمد و ستایش مخصوص خداوند است، ولى بیشتر مردم نمى دانند.
و این آیه مثال مشرک و موحد هست.
مشرک بنده چند ولی هست.
و موحد فقط بنده خدا.
مشرک هرچه قدر تلاش کنه نمی تونه همه رو راضی کنه
اما موحد وقتی فقط خدارو راضی کنه کافیه
در آیت الکرسی هم همین مضمون هست.
الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور
خدا ولی مومنین هست و آن ها را از ظلمات متکثر خارج و به نور واحد می رساند
والذین کفروا اولیائهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات
و کافران ولی های متکثر از از طاغوت دارند که آن ها را از نور واحد خارج و به ظلمات متکثر وارد می کنند.
و این روایت از امیرالمومنین علیه السلام: « مَنْ أَصْلَحَ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ»
گویای همین توحید هست و خلاصه این که اگر با خدا باشیم همه چیز اصلاح می شود.
و اگر آشفته حالیم و بدحال از شلوغی ها و نشدن ها و...
شاید مشرک شده ایم...
