بسم الله النّور
اگر حافظه فراموشکار انسان یاری میکرد،
و وجود نعمتنشناس بشر هم نعمتشناس میشد،
و مینشست تمام نعمات و الطاف خدا نسبت به خودش را یادآوری میکرد و مینوشت،
بیشک از شدت شوق و شعف قالب تهی میکرد...
ظرفیت وجود انسان برای درک لطف و فضل خدای رحمن و رحیم خیلی کوچک است،
خیلی زیاد!
هرچه قدر انسان ظرف وجودش را وسیعتر کند، انعام، احسان و لطف و فضل خداوند را بیشتر میبیند و میفهمد.
راز ناشکری و کفران نعمت انسانها، در کوچکی ظرف وجودشان برای درک گستردگی فضل و رحمت خداوند است.
بعدا نوشت: از جمله نعمتهایی که به چشممان نمی آید، ستار العیوب بودن خداوند است، کافی است فکر کنیم اگر همه ی مخلوقات از گناهان ما مطلع میشدند چه میشد؟ یا استجابت دعاهایمان، با این همه گناه ...! یا این که خداوند اجازه میدهد دعا و مناجات کنیم و صدایش بزنیم، نماز بخوانیم...
و بزرگترین نعمت، نعمت حیات و حلال زادگیمان و...