بسم الله
استاد ما همیشه می گویند بهشت انسان ها از دنیا آغاز می شود.
یک زمانی با خودم فکر کردم چه بهشتی میشد دنیا اگر انسان ها به گونه ای که خدا گفته زندگی می کردند، بدون کینه، حسد، طمع
بدون منیت و خودمحوی!
بعد گفتم دیگران پیشکش خودم چه کردم؟
خودم چه قدر بهشتی ام و عاری از منیت و کینه و حسد و… ؟!
تا تک تک ما تغییر نکنیم عالم تغییر نخواهد کرد.
باور کنیم بهشت و جهنم ما از دنیا آغاز می شود و این ماییم که آن را میسازیم…
راستش همون که اول به دنیا فکر میکنیم خوب نیست.خودمم این طوری ام ها.
یعنی اول نگاهمون به بیرونه و به کسی غیر از خودمون.