بسم الله
فرض کنیم کسی که خیلی دوستمان دارد...
کسی که خیلی دوستش داریم...
کسی که با غصه‌ی ما خوشحال...
و با غم ما غمگین می‌شود...
کسی که حواسش به همه چیز ما هست...
و ما برایش خیلی ممهمیم...
همه‌ی نیازهای ما را می‌داند و به همه‌ی آن‌ها اشراف دارد...
کنار ما ایستاده و ما را نظاره می‌کند که چه می‌کنیم...
آن وقت چه قدر رفتارهایمان با الان فرق داشت؟
او خدای همیشه حاضری است که ما برایش خیلی مهمیم و ما را خیلی دوست دارد...
