بسم الله
اینجا که قبلا نامش راه و بیراه بود و ابتدا در بلاگفا ایجاد شد، جایی بود برای نوشته هایی که فکر می کردم شاید برای خودم یا دیگران مفید باشد.
در اینجا بیشترین تعداد مطلب را ثبت کردم و این مطلب که احتمالا آخرین آن است ۵۳۴ امین نوشته اینجاست. نوشته هایی که از دوازدهم آبان ۱۳۹۱ در شب عید غدیر نوشتنشان شروع شد و امشب بعد از حدود هفت سال در شب دهم ماه مبارک رمضان پایان می یابد.
نوشتن در اینجا مستمرترین فعالیت من بوده است.
مدت هاست به این فکر می کنم که باید برای کسب معرفت به چشمه های ناب آن رجوع کرد.
نه از افرادی که هنوز راه دارند برای طی طریق و رسیدن به مقصد.
باید به مقصد رسیده ها از راه و چگونگی طی کردن این راه برایمان بگویند نه آن ها که تلو تلو خوران گاهی زمین می خورند، گاهی می ایستند، گاهی پس می روند و گاهی پیش. (البته این را به هیچ وجه به وبلاگ هایی که می خوانم نسبت نمی دهم.)
توصیه ام این است که شماهم به چشمه ها رجوع کنید. معارفی که سرچشمه شان امام معصوم است.
نه معارفی که احتمالا به خود نویسنده هم سود نمی رساند و پر است از نقایص و خللی که به جای رفع شبهه، شبهه می افزاید.
به احترام شما مخاطبان چند روزی نظرات باز است و سپس بسته خواهد شد.
ممنونم که تا به امروز همراه بودید.
و السلام علی من اتبع الهدی
ناشناس
