بسم الله القاصم الجبّارین

وقوع این حادثه ی غم بار را خدمت حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف و امام خامنه ای حفظه الله تسلیت عرض میکنم.

نمی دانم چرا با این اتفاق یاد افرادی افتادم که عربستان را اتوپیای (مدینه فاضله) خود می دانند!

در این دو مطلب درباره شان کمی نوشتم: راه توسعه سکولاریستی یا تعالی خدا محور؟! و اجنبی هایی با شناسنامه ایرانی!

و یا آن ها که به زیر دین آل سعود رفته اند: آقای مهاجرانی برای این افتضاح چه پاسخی دارید؟

و یا بازهم نمی دانم چرا یاد تسلیت مقامات ایرانی و حضورشان در تشییع جنازه ملک عبدالله افتادم!

خادم الحرمین الشریفین!

 

نا گفته نماند ایشان فاجعه منا را به بازماندگان تسلیت گفتند

 

راستی آن ها که جیره خوار عربستانند و ذکرشان در بالا رفت الان کجایند و چرا هیچ تسلیتی نگفتند!

(از سوی جناب هاشمی تا زمان درج این مطلب، هیچ پیام تسلیتی منتشر نشده است! )

بعدا نوشت: گویا جناب هاشمی از خواب بیدار شدند و تسلیت گفتند. برای همین تصویر مربوطه حذف شد.

 

و در انتها، آل سعود انقدر دیپلمات نبودند که به خاطر مصالح دیپلماتیک (که حضرات شما بسیار به آن پایبندید!) حتی یک تسلیت به ملت های داغدار بگویند.

 

پ.ن: این روزها بسیار می شنوید که آل سعود علت بی کفایتی هایشان را قضا و قدر می خوانند. جالب است بدانید ریشه آن در اعتقاد وهابیت به جبر و نفی اختیار انسان در امور است. در این مورد در اینجا مطالعه کنید.

 

بعدا نوشت مهم:

امام خامنه ای روحی لک الفداه اعلام کردند:

 

و جناب ایشان گفته اند:

حداقل مسئله ای را متوجه نمی شوید نفهمیدنتان را جار نزنید! برای خودتان خوب نیست.

بخشی دیگر از افاضات ایشان:

وی در پاسخ به این سوال که مگر دولت سعودی به عنوان مجری برگزاری حج وظیفه تأمین امنیت جان زائران خانه خدا را بر عهده ندارد، گفت: امنیت در حوادث نیست چرا که ممکن است در اثر طوفان، جرثقیل سقوط کند و می‌دانیم که طوفان یک حادثه طبیعی است و روزانه در مکان‌های مختلف طوفان و سیل جان عده‌ای را می‌گیرد و آن دولت مقصرش نیست، فرض کنیم با دولت عربستان، آمریکا و اسرائیل مشکل داریم اما نمی‌توان بر این اساس آنها را مقصر اعلام کنیم.

هاشمی در پاسخ به این پرسش که نظر شما درباره فرمایش امام که فرمود باید حرمین شرفین به دست کسی قرار بگیرد که شایستگی داشته باشد، چیست، گفت: من زمانی می‌توانم در این باره نظر بدهم که در محل باشم، ببینم و آن را بررسی کنم، نه اینکه از راه دور دست به قضاوت بزنم که منتج به قضاوت سیاسی و عجولانه شود.