حدیث نفس

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «نماز اول وقت» ثبت شده است

ویژگی شیعیان

بسم الله النّور

 

دوستی یک روایت برایم پیامک فرستادکه خیلی برایم جالب بود.

 

امام صادق (ع)

شیعیان ما را به سه چیز بیازمایید:

1- در اوقات نمازشان که چگونه بر آن ها مواظبت می کنند.

2- در اسرارشان که چگونه آن ها را از دشمنان ما حفظ می کنند.

3- در اموالشان که چگونه با آن به برادران خود کمک می کنند.

منبع: خصال ترجمه جعفری، ج 1، ص 161

خصال عجب کتابی است!

۰۴ ارديبهشت ۹۴ ، ۲۳:۳۱ ۰ نظر

حقیقت حضور در محضر «ربّ» 3

بسم الله النّور

به راستی برای امثال من کدام مهم ترند؟

خدا یا استاد؟!

کدام قادرترند برای انجام امورمان؟

و سوال مهم تر این که ما، برای خدا مهم تریم؟ یا برای استادمان؟

کدام به دیدارمان مشتاق ترند؟

و چون منی که یک عمر همه را بزرگ می دیده الّا خدا!

وقتی به دیدار استادش می رفته در بهترین وجه ممکن بوده!

سر وقت، با آرامش و تمرکز و حتی با نگاه های کنترل شده

امّا...

 در محضر خدا با بدترین صورت ممکن با انواع گناه و بی ادبی که در محضرش انجام می داده حاضر می شده و به دروغ می گفته ...

الله اکبر

در حالی که در نگاهش همه بزرگ بودند الّا خدا!

همه قادر بودند الّا قدیر مطلق

الّا خالق و ربّش!

 

ربّی حقیر سراپا تقصیر همین الان و همین ساعت توبه میکنم از همه ی نمازهایم.

از همه ی الله اکبرهایی که به دروغ گفتم!

از همه ی زمان هایی که تو را ندیدم!

و خودم را در محضرت نیافتم!

اما تو می دیدی همه ی بی ادبی هایم را در محضرت!

و توبه می کنم از همه ی زمان هایی که در محضرت نبودم

استغفر الله ربی و اتوب الیه

 

۱۱ شهریور ۹۳ ، ۱۹:۳۳ ۳ نظر

حقیقت حضور در محضر «ربّ» 2

بسم الله النّور

اما زمانی که مثل منی به نماز می ایستد!

ابتدا همه ی کارهایش را انجام می دهد و بعد می آید سراغ نماز!

چون همه از نماز واجب ترند!

بعد با هزار زحمت یک وضوی هول هولکی می گیرد و بی اذان و اقامه به نماز می ایستد!

و حواسش همه جا هست الّا محضر کسی که برایش به نماز ایستاده!

و بعد با خودش مسابقه می گذارد تا نماز را تمام کند و هرچه سریع تر به کارهای واجبش برسد!

 

ادامه دارد...

 

۱۰ شهریور ۹۳ ، ۱۹:۳۰ ۱ نظر

حقیقت حضور در محضر «ربّ»

بسم الله النّور

وقتی به محضر بزرگی می رسیم

حواسمان هست که لباسمان تمیز باشد

اگر صحبتی می کنیم

به جا و به موقع باشد

تمام حرکاتمان حساب شده باشد

تمام سعیمان را می کنیم که بی ادبی نکنیم

تلاش می کنیم با تمرکز بر صحبت های استاد

مطلبی را جا نیاندازیم

و همه ی صحبت هایش را متوجه شویم.

اگر استاد وقتی برای ملاقات و صحبت داد تمام کارهای دیگرمان را کنار می گذاریم تا سر وقت به محضر استاد برسیم...

و خلاصه آداب حضور در محضر استاد را رعایت می کنیم

 

اما وقتی مثل منی در محضر ربّش به نماز می ایستد...

 

ادامه دارد...

(مطالب بعدی فرداشب و پس فردا شب منتشر می شود ان شاء الله)

 

۰۹ شهریور ۹۳ ، ۲۰:۰۱ ۶ نظر