بسم الله
.
المنافق یملک عینیه یبکی کما یشاء.
منافق بر دیدگان خویش مسلط است چنان که بخواهد گریه مى کند.
نهج الفصاحه، حدیث 3119
.
علی علیه السلام در وصف منافق:
و الی کل قلب شفیع و لکل شجو دموع.
نزد هر دلی وسیله ای دارند [که می توانند با هرکسی به میل و خواست او سخن گویند] و برای هر غم و اندوهی اشک ها ریزند [تا به وسیله آن به مقصود خود برسند.]
نهج البلاغه، خطبه 185
بسم الله
امام حسین علیه السلام:
إِنَّ الْمُؤْمِنَ لایُسیى ءُ و لا یَعتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ یَومٍ یُسیى ءُ وَیَعْتَذِرُ؛
مؤمن نه بدى مى کند و نه معذرت مى خواهد و منافق هر روز بدى مى کند و معذرت مى خواهد.
تحف العقول، ص ۲۴۸
بسم الله
امام رضا علیه السلام:
إِنَّ اللّه َ یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلى دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْأَسْمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ الْمُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوْتٌ أَکْرَهُ سَماعَهُ؛
خداوند اجابت دعاى مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر مى اندازد ومى گوید: «صدایى است که دوست دارم آن را بشنوم» و در اجابت دعاى منافق عجله مى کند و مى گوید: صدایى است که از شنیدنش بدم مى آید.
فقه الرضا علیه السلام، ص ۳۴۵
بسم الله
امام کاظم علیه السلام:
اَلْمُؤْمِنُ قَلیلُ الْکَلامِ کَثیرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ کَثیرُ الْکَلامِ قَلیلُ الْعَمَلِ؛
مؤمن کم حرف و پر کار است و منافق پر حرف و کم کار.
تحف العقول، ص۳۹۷
بسم الله العلّام الغیوب
إِیَّاکَ وَ مَا تَعْتَذِرُ مِنْهُ فَإِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یُسِیءُ وَ لَا یَعْتَذِرُ وَ الْمُنَافِقُ کُلَّ یَوْمٍ یُسِیءُ وَ یَعْتَذِرُ.
امام حسین علیه السلام:
از هر کردارى که موجب عذر خواهى است بپرهیز، که یقینا فرد مؤمن نه بدى مى کند و نه عذر خواهى. و منافق پیوسته بدى مى کند و عذر خواهى.
منبع: تحف العقول، ص 248
بسم الله النّور
یکی از مهم ترین ویژگی های غدیر این بود که پرده از چهره ی منافقین برداشت و حق و باطل جدا شد.
نکته ی عمدتا مغفول درباره ی نفاق این است که نفاق در محیطی به وجود می آید که غلبه با حق است. زمانی که اهل حق و خود حق در جامعه ای بروز و ظهور داشته باشند، عده ای برای مطامع و رسیدن به نفسانیات و منافعشان لباس نفاق بر تن می کنند. زمان های فتنه و امتحان های جامعه نفاق و منافقین از حق و اهل آن جدا می شوند.
امیر المؤمنین علیٌّ علیه السلام :
أظهَرُ النّاسِ نِفاقا مَن أمَرَ بالطاعَةِ ولَم یَعمَلْ بها ، ونَهى عنِ المَعصیَةِ ولَم یَنتَهِ عنها .
امام على علیه السلام :
آشکارترین منافق کسى است که به طاعت (خدا) فرا خواند و خودش بدان عمل نکند و از معصیت باز دارد و خودش از آن باز نایستد .
پناه بر خدا!
منبع: تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص: 459
