بسم الله
هرچه قدر حساب کتاب میکنم میبینم آخرت بیچارهام
الا ما رحم ربی...
بسم الله
هرچه قدر حساب کتاب میکنم میبینم آخرت بیچارهام
الا ما رحم ربی...
بسم الله
استادمون ذیل آیه ۱۸ سوره اسراء فرمودند:
وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعى لَها سَعْیَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ کانَ سَعْیُهُمْ مَشْکُوراً
کسی که افق دیدش رو خیلی بلند قرار میده و افقش آخرت هست و در راستای همون تلاش میکنه در عین ایمان به خدا، سعی او مورد تشکر خدا واقع میشه. (نقل به مضمون)
و مگه میشه خدا از کسی تشکر کنه و او راضی نباشه؟
بسم الله
الان با شنیدن واژه استقامت تصورم شبیه این مسابقات چند مرحله ای عبور از کوه و جنگل و دریا و یخ و برف و ... این هاست. که باید همه ی شرایط سخت هم به آن اضافه شود.
به اضافه شرایط این بازی های کامپیوتری هست که برای عبور از یک قسمت از در و دیوار سیخ بیرون می آید یا آجر پرت می شود و یک چیزی دائم آونگ مانند حرکت می کند!
استقامت همین است!
این که از دنیا و چنین مسیری انسان به سلامت عبور کند.
حتی اگر از آونگ ها هم آدم را پرت کرد پایین بازهم نایستد و دوباره شروع کند و جلو برود!
خلاصه این که «فاستقم کما امرت»
که آخرش این است: «َ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّریقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً»
و اگر [مردم] در راه درست، پایدارى ورزند، قطعاً آب گوارایى بدیشان نوشانیم. (سوره جن آیه 16)
و خداست که ماهیت این آب حیات را می داند...
خدایا ختم عمر ما را توام با حسن عاقبت قرار ده.
و ما را به آن چه در این آیه وعده داده ای برسان...
بسم الله
همه میگویند دعا برای عاقبت به خیری بهترین دعاست.
اما فکر میکنم بهترین و جامعترین دعا، دعای شهادت است، در بطن دعای شهادت عاقبت به خیری هست، به سبک شهدا زندگی کردن هست، رشد هست، تعالی هست...
در شهادت هدف هست، افق و چشمانداز هست...
دعای برای شهادت یک بسته جامع برای تمام عمر و همهی زوایای حیات دنیایی و اخروی است...
وقتی معصوم گفته است «قدرالرجل علی قدر همته»
کسی که همتش شهادت و شهید شدن باشد، قدر و وسعت وجود او به اندازه این همت بزرگ میشود.
سردار سلیمانی برای این همت، انقدر بزرگ و وسیع شد...
اللهم ارزقنا شهادة فی سبیلک
بسم الله
بسم الله الرحمن الرحیم
« کَادِحٌ » : تلاشگرِ رنجبر . « کَدْحاً » : جدّ و جهد در کار همراه با رنج و تعب ، به گونهای که در جسم و جان اثر بگذارد . « إِلی رَبِّکَ » : این آیه ، بیانگر ذاتِ جویا و کوشای انسان و حرکت دائمی این رهرو رنجبر نالان در کاروان جهان گذران به سوی یزدان سبحان است . « فَمُلاقِیهِ » : به پروردگار خود میرسی . به نتیجه تلاش و رنج خود میرسی . ضمیر ( هِ ) به رَبّ یا کَدْح برمیگردد .
💠تفسیر المیزان💠
راغب گفته کلمه (کدح ) به معناى تلاش کردن، و خسته شدن است. .پس در این کلمه معنى سیر است. و بعضى گفته اند: کدح تلاش نفس است در انجام کارى تا اینکه آثار تلاش در نفس نمایان گردد. .و بنابر این، در این کلمه معناى سیر هم خوابیده، به دلیل اینکه با کلمه (الى ) متعدى شده، پس معلوم مى شود که در کلمه (کدح ) در هر حال معناى سیر خوابیده
و جمله (فملاقیه ) عطف است بر کلمه (کادح )، و با این عطف بیان کرده که هدف نهایى این سیر و سعى و تلاش، خداى سبحان است، البته بدان جهت که داراى ربوبیت است، یعنى انسان بدان جهت که عبدى است مربوب و مملوک و مدبر، و در حال تلاشش به سوى خداى سبحان است دائما در حال سعى و تلاش و رفتن بسوى خداى تعالى است، بدان جهت که رب و مالک و مدبر امر اوست، چون عبد براى خودش مالک چیزى نیست، نه اراده و نه عمل، پس او باید اراده نکند مگر آنچه که پروردگارش اراده کرده باشد، و انجام ندهد مگر آنچه را که او دستور داده باشد، پس بنده در اراده و عملش مسؤول خواهد بود
برگرفته شده از www.ayegraphy.blog.ir
کاش آخر این راه «فملاقیه» باشد...
بسم اللّه النّور
بسم اللّه النّور النّور
پیادهروی اربعین با امواجی از انسانهای سوار بر سفینةالنجاة در طریقالحسین ، نمونهی کوچکیست از حیات طیبهای که پس از ظهور محقق خواهد شد. نمونهای از امت اسلامی که به امامشان اقتدا کردهاند و بر صراط مستقیم قدم گزاردهاند تا به جنت بینالحرمین برسند. مجموعهای از انسانهای مؤمن که واجد بالاترین کرامات انسانیاند. ایمان، اخلاص، ایثار، یقین و توکل در حد اعلای خود قرار دارد.
مسیری که در آن ابتلا و سختی هست اما دردش شیرین است و توأم با لذت. رفاه در کمترین میزان است ولی حظ و بهرهاش در بالاترین سطح ممکن.
سیستمهای پیچیده انسانساز در آن دخیل نیستند اما بالاترین کارآمدی را دارند. یک نمونه از جامعهای که در آن همه برابرند و بر یک محورند. مسیر و هدفشان یکی است و همه درحرکت و تکاپو هستند برای رسیدن به آن مقصد متعالی؛ و این معنی مجاهدت است در دنیا، برای رسیدن به حسن عاقبت.
جامعهای مملو از همه فضایل و ساخت چنین جامعهای ممکن نیست مگر با امامت و ولایت امام.
از سوی دیگر حماسه اربعین و تمام اتفاقات آن، نمادی است از حیات انسان مؤمن. زندگیای سراسر لذت و آرامش؛ توأم با حرکت و تلاش برای رسیدن به سعادت. در اربعین کسی نگران رزقش نیست، نگران روزی فردا و جای خوابش نیست، یقین دارد همهچیز در بهترین حالت ممکن برای او فراهم است. مانند حالتی که برای انسان مسلم و متوکل وجود دارد؛ کسی که به خدا توکل میکند نگران امروز و فردایش نیست، میداند وقتی در مسیر صحیح حرکت کند بیدغدغه همهچیز برای او فراهم است، کسی رزق او را تنگ نخواهد کرد و مسیر هرچه قدر هم با سختی باشد، امید رسیدن به مقصد، او را به حرکت بیشتر وامیدارد.
توکل و یقین نسبت به حق متعال، دو عنصر مهم برای رسیدن به جامعه موعود و ساخت حیات طیبه برای مؤمنین و مؤمنات است و شعبهای از ایمان به الله و ایمان به غیب.
بسم الله النّور
خواندن داستان های وبلاگ تا بی کران، به قلم شهید مدافع حرم سید طاها ایمانی، حقیقتا برایم رزق من حیث لا یحتسب بود.
داستان هایی از زندگی های واقعی که در نزدیک یا دور از ما اتفاق افتادند.
داستان هایی برای عبرت و رشد.
پر از خدا
خدا
خدا
و ایمان
ایمان حقیقی
و پاسخگوی بسیاری از شبهات و سؤالات در گیر و دار زندگی.
برای وقت هایی که فکر می کنیم افتادیم.
فکر می کنیم خدا ما را رها کرده.
در حالی که در همان حال در آغوش مهر و لطف خداییم.
خدایی که رحمتش همه را در بر گرفته و هدایتش را برای همه می فرستد.
.
اگر خواستید بخوانید از لیست موضوعی سمت راست وبلاگ تا بیکران به ترتیب شماره شروع به مطالعه کنید.
حتما حتما همه ی داستان ها را تا انتها بخوانید و هیچ کدام را نیمه رها نکنید.
و حتما همه داستان ها را بخوانید. همه اش را
اللهم عجل لولیک الفرج
بسم الله النّور
قبلا برایم سؤال بود که مگر میشود کسی که وارد وادی نور شده، مؤمن شده، دوباره به ظلمت و ضلالت برگردد؟!
این مدت باور کردم که ممکن است.
به هیچ کس چک سفید امضا برای عاقبت به خیری و استقرار در محیط نور داده نشده است.
پناه بر خدا از خروج از نور
و سوء عاقبت