بسم الله
تفاوت انسان‌های مومن و امیدوار با بقیه اینه که وقتی نشد
بازهم نشد
و بازهم نشد
ادامه میدن
چون خدا دوست داره ادامه بدن و ناامید نشن
بسم الله
خدایا پناه بر تو از این که عیبی که در خودم هست رو نبینم
و همون عیب رو در دیگران بزرگ ببینم...
۱۳ آذر ۰۳ ، ۲۳:۴۹
۰ نظر
بسم الله
انسان.ها به اندازه امیدشان می‌توانند صبر کنند، و استقامت ورزند.
و ادامه دهند...
۰۱ آذر ۰۳ ، ۱۷:۳۰
۱ نظر
بسم الله
حوصله چیزی است که انسان «تنها» ندارد.
حوصله‌ی حرکت
حوصله‌ی رفتن
حوصله‌ی غذا پختن و غذا خوردن
رسیدگی به خود
بیدار شدن برای فردا و کار کردن
و تنها نبودن به انسان هم انگیزه می‌دهد هم حوصله‌ی حرکت و پیش رفتن
اگر انسان تنهای حوصله داری دیدید که سی سالش گذشته و انگیزه برای حرکت دارد، خیلی قوی است و شاید خیلی مؤمن
به مقصدی که می‌رود
۱۸ خرداد ۰۳ ، ۱۶:۴۵
۰ نظر
بسم الله
ما دعا هم می‌کنیم
انتظار داریم خدا همان‌گونه که دلمان می‌خواهد دعایمان را مستجاب کند.
در صورتی که خدا آن‌گونه که حکمتش اقتضا می‌کند دعا را مستجاب می‌کند.
و ما چون همانی که دلخواهمان بود نشد،
از استجابت هم ناراضی‌ایم
از خدا هم...
خدایا دلخواه ما را دلخواه خودت قرار بده
همان رضایت به قضا
و تسلیم به امرت
که حالمان با آن خوب است
و دلمان آرام
۱۶ آذر ۰۲ ، ۲۰:۴۲
۱ نظر
بسم الله
خدا برای همه‌ی احکامش نسخه آسانتر گذاشته
نماز در سفر شکسته است
امکان وضو نبود، تیمم جایگزین شده
و خیلی چیزهای دیگر
این ماییم که با عرف و فرهنگ و نگاه بیجا دین و زندگی را بر خودمان سخت کرده‌ایم.
۲۸ آبان ۰۲ ، ۲۳:۴۲
۱ نظر
بسم الله
در صفحه آیت الله مصباح قصه ای از آقای قاضی نوشته بودند که ایشان شبی در مسیر زیارت جایی ساکن می‌شوند که سرد بوده و صاحب خانه برای حفظ ایشان از سرما پوستینی به ایشان می‌دهد تا سرما نخورند.
صبح ایشان پوستین را بر می‌گردانند و تشکر می‌کنند که پوستین مانع سرماخوردنشان شده است.
بعد از مرگ گویا ایشان را ملامت کردند و گفتند مگر پوستین مانع سرماخوردن بود؟ ما بودیم...
ما تا نفهمیم همه کاره خداست
نشدهای زندگیمان
شد
نخواهد شد...
۰۱ مهر ۰۲ ، ۲۱:۴۸
۰ نظر
بسم الله
بعضی از ما آدم‌ها (از جمله خودم)، در مواقع تصمیم و اختیار، دوست داریم خود خدا بیاید و بگوید این کار را انجام بده یا نده
تا از بار سنگین تصمیم خودمان فرار کنیم
ما متدین ها این طور مواقع به استخاره پناه می‌بریم تا بار تصمیم‌هایمان را از دوشمان برداریم...
و ماجرا آنجا جالب می‌شود که وقتی این بار را با استخاره از دوشمان برداشتیم
وقتی به آن عمل کردیم و به نتیجه دلخواهمان نرسیدیم
باز با فرافکنی
مقصر را خدا می‌دانیم
خدایی که ظاهرا گفته فلان کار را انجام بده
اما حقیقت این است که خدا ما را مختار آفریده
و خواسته خودمان تصمیم بگیریم و اختیار کنیم
و مسئولیت انتخاب هایمان را هم بپذیریم.
اما ما همیشه دوست داریم از همه‌ی این ها فرار کنیم...
و خوشا به احوال آن‌ها که خدا نعمت حسن اختیار را بهشان داده است.
پ.ن ۱: لعنت بر آن‌هایی که وضعیت ازدواج را با موانع بیجا به اینجا رساندند.
پ.ن ۲: دوست دارم حالا که نتیجه تصمیمم مرا حیرت زده کرده و به عمق اشتباهم با انواع شواهد واضحی که می‌گفت تصمیمت اشتباه هست، پی بردم، خود خدا بیاید و بغلم کنه و بگه اشکال نداره، برات درستش میکنم...
پ.ن۳: در نود و نه ممیز نود و نه درصد مواقع خدا می‌خواهد خودمان تصمیم بگیریم. چون به نظرم شواهد و معیارها برای تشخیص زیادند. استخاره برای وضعیت اضطراری یک صدم درصد است. نه تمام تصمیم‌های زندگی
۲۰ شهریور ۰۲ ، ۰۰:۴۰
۳ نظر
بسم الله
به نظرم، سخت‌ترین کار دنیا
امیدوار ماندن است
وقتی همش خواستی و نشده
وقتی مانع زیاد هست
وقتی دیر شده
وقتی هنوز هم اسیر دودوتا چهارتای مادی هستی
امیدوار ماندن سخت‌ترین کار دنیاست
اما برای خدای علی کل شیئ قدر
همه‌ی کارها سهل و یسیر است
و با یک «کن» فیکون می‌شود.
۰۱ شهریور ۰۲ ، ۲۳:۲۲
۱ نظر
بسم الله
دائر مدار زندگی انسان متقی بر «رزق من حیث لا یحتسب» تعریف شده
تا از اسارت محاسبات مادی چگونه و چه طور ،خارج شود
که اگر جز این بود
ایمان و تقوای او محک نمی‌خورد.
۱۳ مرداد ۰۲ ، ۱۹:۴۳
۱ نظر
