بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
پیامبر اسلام(ص):
مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّة؛
هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلى مرده است.
در انتهای مفاتیح الجنان ، دعایی است با عنوان « دعاء در غیبت امام زمان (عج) » این دعا توسط نایب اوّل ولی عصر (عج) به یکی از اصحابش املاء شده ، دعایی بسیار جامع و کامل که حاوی دستورالعمل‌هایی برای منتظرین حضرت است و به آنها می‌آموزد که چگونه شایستگی یاری امام (ع) را احراز نمایند.
می‌خواهیم با سیری در این دعا، با رهنمودها و راهکارهایش آشنا شویم تا در سایه‌ی عمل به آنها در صف منتظرین حقیقی امام عصر (عج) قرار گیریم.
[در این مطالب ان شاء الله بخش هایی از دعا را مرور می کنیم]
«... اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلِلْتُ عَنْ دِینِی »
« خدایا ! حجّت خود را به من بشناسان زیرا اگر این معرفی از ناحیه تو صورت نگیرد، در دینم گمراه می‌شوم.»
در شبانه روز بارها به خدای سبحان عرض می‌کنیم: »وَ لاَ الضَّالِّین» و اعلام می‌نماییم که نمی‌خواهیم جزء گمراهان باشیم. اگر اماممان را نشناسیم، راه را گم می‌کنیم. در این فراز دعا می‌آموزیم که در پرتو شناخت امام زمان (عج) است که می‌توانیم از ظلمت ضلالت رها شویم و از گمراهان فاصله بگیریم.
از سوی دیگر در می‌یابیم که این شناخت، تنها به لطف خدای سبحان محقق می‌شود. باید از او استمداد بطلبیم تا بتوانیم حقیقت وجودی امام (ع) را دریابیم.
«اللَّهُمَّ لَا تُمِتْنِی مِیتَةً جَاهِلِیَّة» « خدایا ! مرا به مرگ جاهلیت نمیران »
در گمراهی ماندن همچون مردن در زمان جاهلیت است. به میزانی که امام زمانمان را بشناسیم از زندگی حقیقی برخورداریم، و به اندازه‌ای که نسبت به او جاهل باشیم، مرده‌ایم و از مواهب حیات طیبه بی‌بهره مانده‌ایم.
منبع: شرح دعای زمان غیبت، سرکار خانم بروچردی
