بسم الله
ای مدعی ایمان و خضوع قلب، در بارگاه ذو الجلال!
اگر تو به کلمه توحید ایمان داری و قلبت یکی پرست و یکی طلب است و الوهیت را جز برای ذات خدای تعالی ثابت ندانی،
اگر قلبت موافق با ظاهرت است و باطنت موافق با دعویت است، چه شده است که برای اهل دنیا این قدر قلبت خاضع است؟
چرا پرستش آنها را می کنی؟
جز این است که آنها را مؤثر در این عالم می دانی و اراده آنها را نافذ و زر و زور را مؤثر می دانی؟
چیزی را که کار کن در این عالم نمی دانی اراده حق تعالی است.
پیش تمام اسباب ظاهری خاضعی، و از مؤثر حقیقی و مسبب جمیع اسباب غافل- با همه حال دعوی ایمان به کلمه توحید می کنی!
پس، تو نیز از زمره مؤمنان خارج و در سلک منافقان و دو زبانان محشوری.
منبع: اربعین حدیث امام خمینی، ص ۱۶۱
مرتضا دِ
